ಕಲ್ಯಾಣ ಕಾವ್ಯ : ಮರುಳರಾಟ !

ಕಲ್ಯಾಣ ಕಾವ್ಯ
      ಮರುಳರಾಟ !
               ಮುಕ್ಕಣ್ಣ ಕರಿಗಾರ
       ಎಲ್ಲರಿಗು ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಾನ ಬೇಕೆಂಬರು
  ಇಲ್ಲ ತನಗಾರು ಸರಿ ಎಂಬಂತೆ ವರ್ತಿಪರು
  ಎಲ್ಲವನು ಬಲ್ಲವರು ನಾವು ಎಂಬಂತೆ
  ಇಲ್ಲ ಸಲ್ಲುದದನಾಡುವರು.
   ಶಿವಪಥದಿ ನಡೆವವಗೆ ಬೇಕೆ
   ಶಿವಪಥಕೆ ಸಲ್ಲದ ಈ ಅನಾಚಾರ ?
   ಜಗಕ್ಕೊಬ್ಬನೆ ಹಿರಿಯ,ಗುರುವು ಶಿವನೆಂಬುದನರಿಯದೆ
  ಮರುಳುಗಳು ತಮತಮಗೆ ತಾವೆ ಗುರುಗಳು,ಹಿರಿಯರು ಎಂದು ಉಬ್ಬಿಹರು.
     ಶಿವಸರ್ವೋತ್ತಮ ಪಥವನರಿಯದ ನರಕುನ್ನಿಗಳು
  ಅಟ್ಟೆಇಲ್ಲದದೇಹಗಳ ಗಟ್ಟಿಗರು ಎಂದು ಭ್ರಮಿಸಿ
  ನೆಟ್ಟಗಿಲ್ಲದ ನಡೆಯನಾಚರಿಸಿ
  ನೆಟ್ಟಗೆ ನಡೆದಿಹರು ನರಕದತ್ತ! ಗುರುವಿಲ್ಲ ! ಗತಿಯಿಲ್ಲ !
  ಶಿವನೆ ಗುರುವು,ಶಿವನೆ ಪರವು
  ಶಿವನೊಬ್ಬನೆ ಜಂಗಮನು ಜಗಕ್ಕೆಲ್ಲ
  ಭವಿಜೀವಿಗಳಾರೂ ಜಂಗಮರಲ್ಲ
  ಮರುಳಮಾನವರ ಮಾತಿಗೆ ಬೆಲೆ ಇಲ್ಲ.
    ನಾಯಿಯ ಮೊಲೆಹಾಲ ಕುಡಿದ ಹಸುಳೆ
 ನಾಯಿಯಂತಾಡುವುವಲ್ಲದೆ ನರರಂತಾಡುವುದೆ ?
  ಸಾಯುಜ್ಯದ ಪಥವವನರಿಯದ ನರರು
 ಕಾಯನ್ಮುಕ್ತರಹರೆ? ಜೀವನ್ಮುಕ್ತರಹರೆ?
   ಹಿರಿತನದ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ
‌  ಗುರುತನದ ಸುಳಿಮಡುವಿನಲಿ ಸಿಕ್ಕು
  ಬಳಲ್ವರಿಗೆಲ್ಲಿಯದೊ ಕೈಲಾಸ?
  ನರಕವೆ ಗುರಿಯಾಗಿ ನಡೆವವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಹುದೊ ಮುಕ್ತಿ ?
          ೦೪.೦೭.೨೦೨೪

About The Author